Parijs

Paris Saint Germain werd kampioen van de Franse voetbalcompetitie. Dat mocht worden gevierd. Maar gisteren werd aan dat feest rap een eind gemaakt. Supporters raakten slaags met de politie en tot een huldiging van de spelers is het niet gekomen. Ook de boottocht op de Seine werd afgelast. Uitwassen van deze soort zijn ongerijmd en leiden daarom vanzelf tot de vraag: wat hangt daar in de lucht?

Overal in Europa heerst economisch ontij en hoge werkeloosheid. Frankrijk heeft veel ‘ziekte’ onder de leden, maar verkeert, zo lijkt het, nog sterk in de ontkenningsfase. Toch is Frankrijk in de eurozone het grootste probleemgeval. De arbeidsmarkt is er veel te rigide en te duur en dat weerhoudt bedrijven er van mensen aan te nemen. De werkeloosheid in Frankrijk ligt boven de 10 procent. De overheid toont zich onmachtig en de president, nog pas in mei 2012 verkozen, verloor zienderogen zijn populariteit. Opgekropte angsten, frustraties en onmacht kunnen zich plotsklaps openbaren. Een toevallig voetbalfeestje behoeft daarvoor slechts de aanleiding zijn.

Najaar 2005 deden zich drie weken lang opstanden voor doorheen heel Frankrijk. Het begon in een Parijse voorstad en het verspreidde zich rap. Eerst naar andere Parijse voorsteden, later naar steden verspreid over het hele land, zoals Lille, Rouen en in het ZuidelijkeToulouse. Uiteindelijk werden ruim honderd steden getroffen door rellen. In die periode werden er in totaal bijna 9000 voertuigen in brand gestoken en een kleine 3000 arrestaties verricht.

Massale onrust doet denken aan de Franse revolutie, de bestorming van de Bastille en de studentenopstanden in 1968. Frankrijk is licht ontvlambaar.