Muskens

Oud-bisschop van Breda, Tiny Muskens, overleed gisteren op 77-jarige leeftijd. Hij was al een jaar of vijf in ruste. Hij was niet een geestelijke vader van het type dertien uit een dozijn. De manier waarop hij bisschop was, laat bij mij een respectvolle herinnering na. Muskens ging confrontaties niet uit de weg. Binnen zijn eigen Rooms Katholieke kerk was hij vaak tegendraads en niet bevreesd voor weerstanden die zijn uitspraken daar teweeg brachten. Ik heb me vaak gerealiseerd hoe moeilijk dat voor hem moet zijn geweest. Te midden van zo veel behoudende en vlakke mensen, roerde hij zich veelvuldig en volhardend. Het moeten sterke overtuigingen zijn geweest die hem de weg wezen.

Ik denk aan zijn uitspraken over de ontkoppeling van priesterschap en het celibaat, over het toelaten van condoomgebruik om aids te voorkomen, over de verbetering van de positie van vrouwen in de kerk en over zijn toenadering tot andere godsdiensten.
Zijn aandacht ging het meest uit naar de allerarmsten. Naar dak- en thuislozen en mensen die niet meer bij machte zijn in hun levensonderhoud te voorzien. Beroemd werd zijn uitspraak over het wegnemen van een brood, als dat het uiterste middel is om te overleven. Dit bracht hem in het Torentje bij de minister-president.

Een dierbare herinnering is, vind ik, zijn bezoek aan Jan Wolkers op Texel. Een ontmoeting van twee persoonlijkheden die je niet verwachtte. Maar de twee raakten elkaar en toonden wederkerig respect en hartelijkheid.

Tiny Muskens is een erflater van karakter en sociaal bewustzijn. Hij zal rusten in vrede.