Leeftijd

Al vanaf ongeveer de helft van de negentiende eeuw stijgt de gemiddelde levensduur die mensen halen. De leeftijd die Nederlanders nu bereiken ligt rond de tachtig. Vrouwen worden nog een paar jaar ouder dan mannen, maar het verschil wordt iets kleiner. Drijvende krachten zijn een uitstekende hygiëne en een zich voortvarend ontwikkelende gezondheidszorg. Het effect is spectaculairder dan we ons realiseren. Ik leerde het tijdens een leergang in Leiden zo: elke week dat de tijd verstrijkt, krijgen we er een weekend levensverwachting bij!

In veel hoofden zetelt de gedachte dat deze feiten alleen in welvarende West-Europese landen en in de Verenigde Staten gelden. Dat is een misverstand. In een fraai filmpje dat vier minuten duurt laat de heer Hans Rosling zien dat ook in andere continenten de leeftijd – overigens ook het inkomen en de welvaart – aanzienlijk stijgen: http://www.youtube.com/watch?v=jbkSRLYSojo

Als deze opgaande lijn doorzet, is de kans groot dat kinderen die nu worden geboren gemiddeld honderd jaar en ouder worden. Deze verwachting roept een veelheid aan vragen op. Of ook sprake is van kwaliteit van leven, bijvoorbeeld. Want wat is er aantrekkelijk aan om oud te worden in de omstandigheid dat je ziek, zwak, misselijk en dement bent. Dit onderwerp raakt andere kennis die ik opstak. Vitale ouderdom is, in volgorde, het meest afhankelijk van genetische factoren; je vader en je moeder dus. Maar ben je eenmaal op aarde, dan is daaraan niets te veranderen. Op de tweede plaats komt: geluk of pech. Wie verongelukt heeft pech en maakt van mogelijke voor- en nadelen niets mee. De derde factor is gezond leven en het ondervinden van de voordelen van doorontwikkelende medische wetenschap.

De medische wetenschap is als een mammoettanker; zij heeft een vastbesloten koers en is niet te stuiten. Zelfs niet door een bezuinigende overheid.