Huisarts

Over de huisarts bestaan nog altijd uiteenlopende meningen. Dat leidt tot een diffuus beeld over diens rol en positie. In de opvatting van de rijksoverheid is het de bedoeling om de eerstelijnszorg de optimaliseren. De huisarts kan een groot deel van de gezondheidsproblemen oplossen, door het geven van adviezen, maar – zo leert de ervaring – het meest door het voorschrijven van medicijnen. Zorg die een specialist en een ziekenhuis bieden is aanzienlijk duurder.

Maar er komt nog wel wat bij kijken om tot een goede invulling te komen van de zorg die een huisarts biedt. Dat heeft te maken met hoe mensen daarover denken; uit gewoonte, uit overlevering, uit gemakzucht, uit schroom, …

Er zijn mensen die alles doen om een bezoekje aan de huisarts te mijden. Die zich daarop zelfs laten voorstaan: ‘…ik kom daar nooit’. Zij verwaarlozen of bagatelliseren signalen en dokteren zelf. Met alles wat je bij de drogist kunt halen, met natuurproducten en voedingssupplementen, soms onder invloed van kwakzalvers die dat spul verkopen. Vergeet niet wat ook op dit gebied internet doet. Zelfdiagnose is in het spraakgebruik een heel normaal woord geworden.

Voor een adequate verhouding tot de beroepspraktijk van de huisarts zijn, volgens mij, (minstens) twee begrippen van wezenlijke betekenis: de betekenis van vertrouwen en de rol van adviseur.
De patiënt moet een vertrouwelijke relatie met de arts kunnen onderhouden, maar moet vooral ook vertrouwen stellen in de deskundigheid van de arts. Andersom is voor de arts van belang dat hij een relatie opbouwt met zijn patiënt, kennis opbouwt over de levensstijl en levensperikelen van de patiënt, opdat hij zo veel mogelijk de context van een medische kwestie kan betrekken in zijn diagnosestelling.

Het wederkerig vertrouwen is de basis voor het kunnen vervullen van een adviesrol. Goed bedoelde, dringende en indringende adviezen hebben dan de grootste kans op opvolging en gezondheidseffect.
De patiënt kan, tegen deze achtergrond, beter een keer vaker de huisarts bezoeken dan alleen bij hoge nood en calamiteit.