Groen

Veel mensen kiezen voor groene stroom. Dat kon een realiteit worden doordat een aantal energiebedrijven beloofde groene stroom te kunnen leveren, geheel of gedeeltelijk. Maar gisteren publiceerde de Nederlandse Energie Maatschappij een advertentie waarin twijfel werd gezaaid. Sterker: het heette jokkebrokken, wat de energiebedrijven doen.

Na kennisneming stonden mijn gedachten even stil. Dat duurde enige tijd. Er is van alles wat mij niet bevalt aan wat ik las, zag (tv) en hoorde (radio). Maar wat het meest?

De voornaamste conclusie is dat energieleveranciers geen juiste voorstelling van zaken gaven. Zij hebben hun klanten misleid of om de tuin geleid. Zij lieten hun klanten in de waan een zinvolle bijdrage te leveren aan schone energieproductie. Hun voorlichting en marketing lijkt vals te zijn geweest. Willens en wetens.

Klanten kunnen nu overwegen om zaken tot op de bodem uit te zoeken. Is dit contractbreuk? Is de misleiding juridisch aanvechtbaar? Dat vergt tijd en kost energie; ik laat in het midden van welke kleur. Maar wie heeft daar zin in?Mijn voornaamste ongenoegen is , in de geest van wat Wim Sonneveld ooit zong: ‘Je hebt me belazerd, je hebt me bedonderd’. Dit soort openbaringen schendt het vertrouwen dat individuele burgers normaliter mogen stellen in gevestigde ondernemingen die voorzien in een wezenlijke basisbehoefte. Al snel strekt deze vertrouwensbreuk zich uit tot tal van andere instellingen en ook tot de overheid. Het is de teloorgang van morele binding waar onthechting en categorisch wantrouwen, mogelijk zelfs cynisme, voor in de plaats komt. Geen wonder dat burgers steeds meer geïnteresseerd raken in kleinschalige energieopwekking. Financieel is dat natuurlijk ook aantrekkelijk, maar minstens even belangrijk is hun gevoel van onafhankelijkheid; los of losser komen staan van grote, vaak internationale, bolwerken die de kluit belazeren.