Een schreeuw om recht

woensdag 20 maart 2013 | In Recensies Reacties uitgeschakeld voor Een schreeuw om recht

Auteur Dries van Agt | Titel Een schreeuw om recht | Uitgever De bezige bij Amsterdam | Jaar 2009

schreeuw-agt
Inleiding en aanleiding
Het lot en leed van het Palestijnse volk zat me al zo lang dwars. Mijn kennis over Israël en Palestina was weggezakt en onvoldoende actueel . Om er toch een opvatting over te kunnen vormen, moest ik er meer over weten. Het stapeltje leesvoer, vooral boeken, groeide allengs. Maar van zulke stapeltjes heb ik er meer. Wanneer zou ik er toe komen om daar eens in te duiken? Toen verscheen oud-premier Dries van Agt op het toneel. De publiciteit rond zijn persoon en uitgesproken standpunt ontging mij niet. Ik verbaasde mij over zijn activistische opstelling, maar realiseerde me meteen dat die verbazing meer zei over mij dan over hem. Zijn boek van 2009 belandde natuurlijk ook op het stapeltje. Ineens was de tijd daar om mij eraan te wagen. Geen onverdeeld genoegen. Woorden schieten tekort om te begrijpen welk een onheil de Palestijnen ten deel valt. En al zo lang!

Onderwerp
De achtergronden, oorzaken en impact van alle oorlogsellende in het Midden-Oosten. Vooral het onrecht dat de Palestijnen bij voortduring en onbeschaamd wordt aangedaan.

Inhoud
Na hoofdstuk 1 (Chronologie) en 2 (Kolonisatie) had ik de kern te pakken. Ook door het bestuderen van de acht kaartjes die in dat deel zijn opgenomen. Hoofdstuk 8 geeft antwoord op de vraag hoe de staat Israël tot stand kwam. Hoe dat gepaard ging, vanaf het begin, met het verdrijven en verjagen van de oorspronkelijke Palestijnse bevolking.
Het boek is een doorwrocht werk; goed gestructureerd, systematisch opgebouwd, overzichtelijk en toegankelijk. Van Agt’s manier van schrijven lijkt veel op hoe hij spreekt. Prachtige zinnen, mooie woorden en uitdrukkingen en klip en klare redeneringen. De auteur steekt zijn mening niet onder stoelen of banken. Tegelijk is hij een volleerd jurist en geeft hij blijk van zijn natuurlijke neiging om te verklaren, te verantwoorden en te onderbouwen. Het (internationaal) recht, prijkt hoog op zijn agenda. Al helemaal de flagrante schendingen daarvan, zonder dat ‘hoogmogenden’ (bladzijde 328) daarvan blijkbaar wakker liggen. Pijnlijk voorbeeld is de bouw van de muur. Vele andere critici uit talrijke bewegingen worden aangehaald. Een omvangrijk notenapparaat getuigt van zijn wens om een zo alzijdig mogelijk beeld te schetsen van hoe feiten luiden en hoe daarover door velen gedacht wordt.

Commentaar
Des te ernstiger is de conclusie dat, alle zorgvuldigheid en omzichtigheid van de auteur ten spijt, het intens menselijk leed dat het Palestijnse volk is en wordt aangedaan bij me blijft priemen en steken. Deze conclusie veranderde niet nadat ik een talrijk aantal andere boeken had gelezen. Je hoeft geeneens partij te kiezen om te voelen hoe een volk kan lijden onder het juk van oorlogen, bombardementen, ontheemding en haveloosheid.

Woord
veinzen: valselijk doen blijken. Op bladzijde 238 wordt een opvatting van Henry Siegman aangehaald: “Israël veinst interesse in het vredesproces om onder dekking daarvan door te gaan met het bezetten en confisqueren van Palestijns land.”

Zin
Bladzijde 247 en 248. Daar gaat het over de herleving van het antisemitisme. Van Agt legt uit hoe rampzalig de identificatie van zionisme met judaïsme is. En dan: “Degenen die de (deze) identificatie propageren en bewerkstelligen dat deze bezit neemt van de openbare mening, dragen er zelf toe bij dat de publieke verontwaardiging over wandaden van de staat Israël kan perverteren tot antisemitisme.”

Vandaag

21-augustus-2013

Onderdanen

Graag of niet maar onderdanen zijn we allemaal. In eerste instantie doet het woord denken aan totalitaire regimes waar de staat of de vorst de…                      Lees verder Overzicht