Brazilië

BRICS is een acroniem. Een acroniem ontstaat door een woord te vormen van de eerste letter van andere woorden. In dit voorbeeld van vijf landen: Brazilië, Rusland, India, China en South Africa. Samen vormen zij een categorie van landen waar het economisch gezien voorspoedig gaat.

Het is opbeurend te zien dat landen die eerder ver onder de armoedegrens zaten, zich voortvarend hebben ontwikkeld. In veel gevallen is dit gelukt door de aanwezigheid van een omvangrijk en laagbetaald arbeidspotentieel. In een paar gevallen is ook de aanwezigheid van energiebronnen (gas, olie)- en de export daarvan – een belangrijke factor voor gestage economische groei.

Maar hoe lang houdt dit stand? Het antwoord: eens pikt ‘de gewone man’ het niet meer. Zodra mensen graantjes willen meepikken van de welvaartsgroei en zich bewust zijn van de macht van hun getal, ontstaan broedplaatsen voor verzet en actie. Tegen massabewegingen is geen bewind opgewassen. Weliswaar ten koste van bloed, zweet en tranen, maar hervormingen zullen dan tot stand komen.

In Brazilië zijn blijkbaar de drempels om te protesteren overwonnen. Ze kunnen er geen genoeg van krijgen. De betogingen gaan over corruptie en de gebrekkige kwaliteit van publieke voorzieningen. Op afstand ontstaat een paradoxaal beeld. In 2014 gaat er de WK voetbal plaatsvinden. Twee jaar later volgen de Olympische zomerspelen in Rio. Dat wekt de indruk van een stabiel land met een groot organisatievermogen en een aanzienlijke investeringskracht. Daar staat, inmiddels, onrust onder de bevolking tegenover, waarbij politieke gezagsdragers voluit ter discussie staan. Onzekerheid is troef en uitspattingen in allerlei richtingen zijn mogelijk. Brazilië beleeft spannende tijden. Veel spannender dan de net gespeelde finale voor de Confederations Cup. Brazilië won die met overmacht.