Auto

Ik weet niet anders dan dat het hebben van een rijbewijs en eigen auto een onnoemelijk hoge plaats inneemt op de ladder van welvaart en individuele vrijheid. De benaming van heilige koe werd niet voor niets verzonnen. Het autobezit maakte na de Tweede wereldoorlog een exponentiële groei door. Maar het lijkt erop dat deze nu vertraagt of misschien zelfs tot staan komt. Dat heeft onder meer te maken met de kosten die de pan uitrijzen. Lange tijd bleek dat huishoudens dat konden hebben, want het autobezit bleef stijgen, net als de files. Maar inmiddels lijkt dit te kenteren.

In een korte tijd hoorde of las ik over vier invloeden. De eerste gaat over huishoudens die financieel dermate in de knoop raken dat ze de auto niet meer kunnen aanhouden. Hij moet en gaat in de verkoop. Heel sneu. De kosten van het autogebruik zijn acceptabeler te maken door gezamenlijk gebruik, bijvoorbeeld in familieverband. Het voertuig verliest daardoor iets van zijn heiligheid, maar dat is blijkbaar te accepteren. Motieven hebben te maken met de kosten.

De derde invloed is die van de verstedelijking. In de hele wereld voltrekt zich al jarenlang de trek naar de steden. Nederland, hoe klein ook, blijft niet achter. In stedelijke regio’s lukt het beter om je met het openbaar vervoer te bewegen. Ondanks klachten over het reizen met de trein, neemt het gebruik al jaren toe. Vooral jongeren lijken er vertrouwd mee. Misschien het gevolg van de OV-kaart-strategie van de overheid.

Ten slotte is de invloed van internet en sociale media te onderkennen. Voor een deel nemen digitale wegen het nut en de noodzaak van het fysiek overbruggen van afstanden over.

Hoe pakken deze trends uit? Hoe lang rekenen we voor verkeersdruk en parkeerbehoefte nog met groei? Welke plaats neemt het fietsgebruik, vooral van die met trapondersteuning, in? Vragen…